- mensor
- mensor, ōris, m. [metior], a measurer (post Aug.).I.In gen.:II.
te maris, et terrae, numeroque carentis arenae Mensorem cohibent, Archyta,
Hor. C. 1, 28, 1:frumentarius,
a corn-measurer, Paul. Dig. 27, 1, 26.—In partic.A.A surveyor:B.non agricolae sed mensoris officium esse dicebam,
Col. 6, 1:cautus humum longo signavit limite mensor,
Ov. M. 1, 136.—An architect, Plin. Ep. 10, 27, 5; 10, 18, 3; Inscr. Orell. 3223.—C.Milit. t. t.1.An engineer, Amm. 19, 11, 8; Cassiod. Var. 3, 52.—2.One who measures out the ground for an encampment, a quartermaster, Veg. Mil. 2, 7, Cod. Th. 7, 8, 4; Inscr. Orell. 3473.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.